میزان بهره ای که فرد از
نعمات خدا میبرد.
همسر خوب، همکار خوب، فرزند
خوب، زندگی خوب، سلامتی جسمی و روحی، سفر زیارتی یا تفریحی، وسایل مادی، اخلاق
خوب، نعمت پدر و مادر، حتی گوش دادن به یک مداحی لذت بخش همه ی اینها روزی
هستند...
وقتی کسی از راه گناه و غلط میخواد به چیزی برسد فقط روزی
حلالی که قرار بود به او از طریق حلال برسد را به حرام تبدیل میکند و چیز بیشتری
بدست نمی آورد، کسی که از راه حرام با نامحرم ارتباط برقرار میکند این ارتباط بی
ثبات و گناه آلود را جایگزین همسری که از طریق حلال روزی او بود قرار میدهد. اما
علی ع کنار درب مجلسی اسبشان را به فردی میسپارد آن فرد تحت تاثیر هوا حوس زین اسب
امام را میدزدد و متواری میشود. امام وقتی برمیگردد و اسب بدون زینش را میبیند دو
دینار به غلامش میدهد که از بازار زینی تهیه کند، غلام امام به بازار رفته و زین
را از همان فرد دزد میخرد، وقتی نزد امام باز میگردد امام با دیدن زین رو به غلام
میکند و میفرماید: به خدا سوگند این دو درهمی که برای خرید زین به تو دادم را قرار
بود به آن فرد اجرت نگهداری اسبم بدهم اما افسوس که او با این کارش این دو درهم
روزی حلالش را تبدیل به حرام کرد.